Liefde voor de stiel.

Vandaag word ik 64. Meer dan de helft van al die jaren heb ik ook ‘aan de Gentenaars gegeven’. Op 1 april – geen grap – zal het precies 35 jaar zijn dat ik aan politiek doe. Ik was OCMW-raadslid, zat in de gemeenteraad en ben ondertussen al meer dan 20 jaar schepen. En: ik doe het nog altijd even graag als op dag één.

Dat vráágt wel wat van een mens. Je klopt lange dagen. Je moet dossiers instuderen. Veel vergaderen, ook ’s avonds; en bereikbaar zijn voor de mensen, ook in het weekend. Ik heb daar veel energie ingestopt. Mijn motto was van bij de start: ‘Eerst luisteren, dát is aan politiek doen’. Dat heb ik altijd gedaan. Praten, beslissen, zeggen wat je gaat doen… en doen wat je hebt gezegd.

Ik heb voor veel mensen mee het verschil kunnen maken. Door hen de kans te geven vooruit te geraken. Er zijn honderden extra kinderopvangplaatsen bij gekomen, en nieuwe scholen gebouwd. Er zijn schitterende woonzorgcentra waar onze ouderen zich echt thuis voelen. We hebben altijd zorg gedragen voor de meest kwetsbare mensen, door aanvullende financiële hulp te geven en kinderarmoede aan te pakken. We hebben mondzorg en psychologische hulp beter betaalbaar gemaakt, dicht bij de mensen. En in coronatijd hadden we ook nog eens het beste vaccinatiecentrum van Vlaanderen.

Ik heb veel gegeven… maar nog meer teruggekregen. Veel warmte en dankbaarheid vooral. Dat doet altijd deugd.

Er is tegenwoordig veel te doen over ‘de politiek’. Het vertrouwen van de kiezers is laag. Er wordt te veel met modder gegooid in de politieke arena. De klassieke media brengen dat schouwspel met veel graagte in de huiskamers, de sociale media zijn te vaak brandversnellers. Dat moét veranderen.

En tóch blijft ‘het volk mogen vertegenwoordigen’ het schoonste dat er is. Daarom: ik mag dan 64 zijn vandaag, ik ga dóór. Op engagement staat geen leeftijdsgrens. Ik blijf er voor gaan. Voor ons geweldige Gent. Voor jullie allemaal. Met veel liefde voor de stiel.

Rudy