“Feest van de Vrijzinnige Jeugd blijft een belangrijk moment in een mensenleven”

Vandaag zouden zo’n tweehonderd Gentse twaalfjarigen hun ‘Feest van de Vrijzinnige Jeugd’ hebben gevierd. Door de coronamaatregelen gaat dat niet door. Dat is logisch maar jammer, want het blijft een belangrijk moment in een mensenleven – een ‘overgangsritueel’ richting volwassenheid waarbij je mooie waardevolle dingen leert vanuit vrijzinnig-humanistisch perspectief.

Maar: ‘elk nadeel heb z’n voordeel’ zei de moderne Nederlandse filosoof (hij kon ook een aardig stukje voetballen) Johan Cruyff. Die tweehonderd kinderen missen hun feest maar ze zullen zich een leven lang herinneren hoe dat kwam. Ze zullen er later naar terugkijken, er over vertellen tegen hun kinderen en kleinkinderen. Dat 2020 het ‘coronajaar’ was, een moeilijke tijd waarin je wekenlang, sommigen eenzaam, ‘in uw kot moest blijven’. Je mócht niet eens naar school, iets wat in normale omstandigheden door kinderen op gejuich wordt onthaald, maar als het lang duurt begin je toch je vriendjes en zelfs – stel u voor! – sommige leraars en leraressen te missen. En het ergste van alles: door covid-19 (“want zo heette dat virus eigenlijk”) overleden enkele duizenden mensen in ons land en nog meer elders in de wereld.

Maar ik hoop vooral dat ze de (naar mijn mening) belangrijkste les levenslang meenemen: dat die coronatijd ook hoogdagen van solidariteit waren. Dat veel mensen zich de ziel uit het lijf hebben gewerkt om voor anderen te zorgen. Dat heel veel mensen dat zelfs vrijwillig deden, gewoon om goed te doen. Hoe schoon het was om te zien hoe al die gewone buitengewone helden het land recht hielden. En hoe heel onze samenleving daar kracht uit putte.

Ik wens elk van die tweehonderd jonge Gentenaars een lang en gelukkig leven toe. Ik hoop dat ze eind 2099 terugkijken naar 2020 als hét kanteljaar van de bijna afgelopen eeuw. Dat dán iedereen besefte dat we niet gewoon terug konden verder doen zoals we bezig waren – altijd maar harder, sneller, meer. Dat we meer ‘wij’ nodig hadden en minder ‘ik’. Dat iedereen moet meehelpen om er voor te zorgen dat iedereen die hulp nodig heeft die ook krijgt.

Ik hoop dat die jonge Gentenaars van nu, dan zeggen, als ze oud en wijs zijn, en veel en goed geleefd hebben: “Wij waren twaalf toen en droomden van een ideale wereld. Die hebben wij helpen maken. Wij hebben van onze vrijzinnig-humanistische idealen de fundamenten gemaakt van een andere wereld. We zijn echt helden geworden, niet omdat de ene kon vliegen en een andere ijzer met zijn handen kon breken, maar omdat de coronacrisis ons had geleerd dat samenwerking onze superkracht was.”

PS: dat we niet kunnen samenkomen om te feesten betekent niet dat er niks gebeurt, integendeel. Op www.feestinjekot.be staan feestelijke uitdagingen voor de kinderen, om even stil te staan bij de betekenis van het opgroeien en om hun talenten te verkennen. Het thema is niet toevallig ‘Wij zijn helden!’ Op vrijdag 15 mei 2020 (vanaf 18 uur) is er zelfs een virtuele kotfuif met een DJ die via een livestream verzoeknummers zal draaien. Met dank aan deMens.nu, de Unie Vrijzinnige Verenigingen.

Rudy Coddens