In de bres voor de PWA-werknemers en –gebruikers

We vinden het goed dat het PWA grondig wordt hervormd, en wordt ingebed in het ruimere Vlaamse tewerkstellingsbeleid. Alleen hebben we serieuze twijfels bij de manier waarop dat gebeurt.” Vele PWA’ers behoren tot zogenaamde ‘kansengroepen’. Mensen zijn dat, die na een langdurige werkloosheid en vaak veelvuldige begeleidingstrajecten bij de VDAB de stap naar werk niet zomaar kunnen zetten. “Het gaat om heel kwetsbare mensen, voor wie de beperkte vergoeding bovenop hun uitkering betekent dat ze net boven de armoedegrens uitkomen. Ze zijn vaak te oud om op de arbeidsmarkt serieuze kansen te hebben, of hebben een sociale of persoonlijke problematiek, die hen verhindert stappen te zetten naar werk.

De minister maakt zich nu sterk dat hij deze mensen kan toeleiden naar de gewone arbeidsmarkt. Maar daarmee ontkent hij de realiteit van deze mensen.” In het nieuwe wijkwerken kunnen mensen nog 6 maanden occasionele taken uitvoeren, mét vergoeding bovenop hun uitkering. Maar dat wordt dus beperkt in de tijd. “Dat is onrealistisch,” stelt Rudy Coddens. “Want wat als deze mensen na zes maanden niet klaar zijn voor de arbeidsmarkt, of wat als ze op die arbeidsmarkt de concurrentie met andere, meer gegeerde werkzoekenden niet aankunnen? Wat is dan het alternatief? Terug naar de langdurige werkloosheid?”

Ook vanuit gebruikersperspectief is de beperking tot 6 maanden onhaalbaar. Veel van de huidige PWA’ers, die morgen in wijkwerken gaan instromen, werken per maand maximaal 53 uren bij particulieren, in scholen of vzw’s. Vooral die laatste geven aan dat ze niet om de zes maanden iemand nieuw kunnen inwerken. Recent nog hingen de scholen aan de alarmbel. Ze signaleerden dat door de afschaffing van het PWA-statuut de prijs voor buitenschoolse opvang fors zal toenemen. Want door de beperking in de tijd is wijkwerken voor hen geen oplossing, waardoor ze andere, duurdere oplossingen moeten zoeken. Dat is niet goed voor de ouders natuurlijk. “We vrezen dat heel wat scholen gaan afhaken uit het systeem,” stelt Rudy Coddens, “en dat dus heel wat wijkwerkplaatsen bij voorbaat gaan verdwijnen, nog voor het nieuwe wijkwerken van start gaat. Na meerdere signalen van Gentse scholen en vzw’s heb ik dat per brief aan de minister laten weten. Het is afwachten of hij iets met die signalen gaat doen.”

Wat er ook van zij: het zijn onzekere tijden, zowel voor de werkzoekenden die in het PWA-systeem occasionele taken uitvoeren, als voor de gebruikers van het PWA. “We zullen er bij de minister op blijven aandringen om oplossingen te voorzien die op maat zijn van deze maatschappelijk kwetsbare mensen,” besluit Rudy Coddens. “Want indien hij dit nalaat, dreigen heel wat van deze mensen tussen tafel en stoel te vallen. Dat is onaanvaardbaar! Want het PWA is voor deze mensen meer dan een vergoeding bovenop hun uitkering. Het is hun manier om zich maatschappelijk nuttig te voelen. En aansluiting te houden bij de samenleving.”